آیا جنبش سبز زنده است؟ جنبش سبز با یک موج اعتراض آغاز شد. فرهنگ اعتراض را در متن جامعه نشاند و با حرکتی فرهنگی - اجتماعی ، اعتراض خود را به تعدادی از مسائل کشور بروز داد. این عمل جز با یک پشتوانه ی عظیم مردمی امکان پذیر نیست. مردمی که حاضرند جان و مال خود را در خطر قرار دهند تا به اهداف جمعی خود برسند. به عبارت دیگر مردم در ماه های اول پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم ، اهداف جمعی را به اهداف فردی ارجحیت داده و در راه آن گام برداشتند. اما چه چیز باعث شد، امروز میزان تاثیرگذاری جنبش کاهش یابد؟ رهبری غلط؟ رهبری غیر متمرکز؟ سرکوب های حکومت؟ ماهیت ژله ای جنبش؟ یا ارجحیت اهداف فردی به اهداف جمعی؟ همه ی این ها دخالت خود را در این عدم تاثیرگذاری نشان دادند اما به نظر نگارنده هیچ کدام به اندازه ی این عامل ریشه ای تاثیرگذار نبودند: از بین رفتن فرهنگ اعتراض و دعوت به قانون گرایی. امروز این چیزیست که جامعه از آن دور شده است و فرهنگ جامعه دیگر جایی برای اعتراض ندارد. این که چه کسی در این زمینه مقصر است ، جای بحثی طولانی دارد، اما مهم تاثیرات این خلأ فرهنگی است که امروز در تار و پود جامعه قابل مشاهده است. چندی پیش دانشجویان انگلستان با بالا رفتن شهریه ی دانشگاه ها به اندازه ی چند درصد ناقابل اعتراضات وسیعی را ابراز کردند. اما مردم ایران که تا یک سال پیش زمین و زمان را از اعتراضات خودجوش و در عین حال سازمان دهی شده ی خود به حیرت فرو برده بودند ، به افزایش 300 تا 400 درصدی قیمت ها جز در تاکسی ها در هیچ جای دیگری اعتراض خود را اعلام نکردند.
آیا می توان این را مرگ یک جنبش اجتماعی دانست؟ جنبشی که زمانی شعارهایش به کوچکترین سخنان سیاستمداران - نه تنها در ایران بلکه در کل جهان - واکنش نشان می داد، دیگر نای اعتراض برایش باقی نمانده است؟ آیا جنبش سبز نیز همچون جنبش های آزادی خواه دیگر به تاریخ پیوسته است؟ و در این صورت آیا باید منتظر سر بر آوردن جنبش دیگری از خاکستر های این جنبش باشیم؟!!
...اینجوری شد که ما اینجاییم
- DeeDee
- اولین روزی که وارد این دنیا می شیم گریه می کنیم. معلوم نیست به حال خودمون یا به حال این دنیا!! کم کم که بزرگ می شیم مامان نمیذاره سختی ها و بدی ها رو ببینی و با خودت فکر می کنی "اونقدرهام بد نیست!!" حالا که بزرگتر شدی می بینی که حرف راست رو باید از بچه شنید. پس با هم بیاید ببینیم. گریه نکنیم اما واقعیات رو به گوش همه برسونیم.
