...اینجوری شد که ما اینجاییم

عکس من
اولین روزی که وارد این دنیا می شیم گریه می کنیم. معلوم نیست به حال خودمون یا به حال این دنیا!! کم کم که بزرگ می شیم مامان نمیذاره سختی ها و بدی ها رو ببینی و با خودت فکر می کنی "اونقدرهام بد نیست!!" حالا که بزرگتر شدی می بینی که حرف راست رو باید از بچه شنید. پس با هم بیاید ببینیم. گریه نکنیم اما واقعیات رو به گوش همه برسونیم.

۱۳۹۰ اردیبهشت ۳, شنبه

حماقت مقدس

ترجیح میدم...

ستم دیدگی رو به بی هویتی
حماقت رو به خودخواهی
یاقی بودن رو به تارک بودن

مبارزه ، مقاومت ، معاندت رو...
به مهاجرت

ترجیح میدم...

ماندن رو به روییدن در صحرا
گشنگی رو به سیری روی ابرا
در تخم مردن رو به خروج از پیله در گردباد ناکجا

در پادگان ماندن ، در خاک و خل رفتن ، در پاییز شکفتن رو
به سیزده بدر تنها

چون خار و خس سوختن رو
چونان سهراب مردن رو
در ابرانم گریستن رو

به تا آن سو گریختن